بسم رب الشهدا
کتاب حماسه یاسین که نوشته ی حجت الاسلام محمد انجوی نژاد است خاطرات همین نویسنده در جنگ تحمیلی ایران عراق بود که گزیده ای از اتفاقات و فداکاری ها و طنز جبهه را به روایت میکشد؛بیشتر مطالب این كتاب مربوط به وصف تمرینات و حالات و تفریح ها و بگو بخندهای رزمندگان گردان یاسین است. سید محمد انجوی نژاد از معدود كسانی است كه از این گردان در عملیات های كربلای 4 و كربلای 5 زنده می ماند و باقی یا اسیر و یا شهید می شوند.
جرعه ای از کتاب: ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺻﺪﺍﻱ ﭼﺎﺷﻨﻲ ﻧﺎﺭﻧﺠﻜﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻛﺎﻧﺎﻝ ﺍﻓﺘﺎﺩ، ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﺁﻭﺭﺩ؛ ﺩﺭﺳﺖ ﺑﻴﻦ ﻣﻦ ﻭ ﺣﻤﺰﻩ ﻭ ﺩﻭ ﻧﻔﺮ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﺯ ﺑﭽﻪﻫﺎ. ﺣﻤﺰﻩ ﺑﺪﻭﻥ ﻣﻌﻄلی ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ﺭﻭی ﻧﺎﺭﻧﺠﻚ! ﻣﺎ ﻫﻢ ﺑﺎ ﺣﻴﺮﺕ ﺧﻮﺍﺑﻴﺪﻳﻢ. ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻌﺪ، ﻧﺎﺭﻧﺠﻚ ﻣﻨﻔﺠﺮ ﺷﺪ. ﺿﺮبه ﺷﺪﻳﺪﻱ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﺎ ﺳﻮﺯﺵ، ﺩﺳﺖ ﺭﺍﺳﺘﻢ ﺭﺍ ﺗﻜﺎﻥ ﺩﺍﺩ. ﺳﻼﺣﻢ ﺑﺎ ﺷﺪﺕ ﭘﺮﺕ ﺷﺪ. ﺑﻠﻨﺪ ﻛﻪ شدم، جنازه ﺗﻜﻪﭘﺎﺭه ﺣﻤﺰﻩ ﻣﻘﺎﺑﻠﻢ ﺑﻮﺩ.
این بخش برای من یکی از به یاد ماندنی ترین بخش های این کتاب بود که فداکاری را به ما نشان می داد و این مفهوم را می رساند که یک انسان چگونه میتواند انقدر برای ایثار در راه خدا آمادگی داشته باشد و به راحتی جان خود را در عرض چندین ثانیه فدای اسلام کند.
خواننده این كتاب در حین مطالعه باید اسامی را دنبال كند زیرا هر كس برای خود ماجرایی مثال زدنی و زیبا به دنبال دارد.
در بخش دیگر از این کتاب می‌خوانیم که ، یک شب وقتی به طور اتفاقی از خواب سید محمد بلند می شود می بیند هیچ كس در كنار او نیست و همه برای عبادت رفته اند. پس از پرس و جوهای مكرر یك شب با راهنمایی یكی از بچه ها در نیمه های شب، دوستانش را می بیند كه قبرهایی را خارج از محوطه برای خود حفر كرده اند و هر كس مشغول دعا و راز و نیاز است
وصف این صحنه بسیار زیباست
که رزمندگان ما زمانی که باقی انسان ها در خواب غفلت هایشان فرو رفته بودند اینگونه نبودند و در هر زمان و مکانی به فکر انس گرفتن با خدایشان بودند و این فرق بین مجاهد و انسان کنود است؛
فرقشان در این بود که انسان کنود مدام به فکر تفریحات و تامین نیاز ها و ثروت و مال اندوزی و قدرت است اما مجاهد اینگونه نیست؛ مجاهد در هر عمل ابتدا خدایش را میبیند.
إِن يَنصُركُمُ اللَّهُ فَلا غالِبَ لَكُم ۖ وَإِن يَخذُلكُم فَمَن ذَا الَّذي يَنصُرُكُم مِن بَعدِهِ ۗ وَعَلَى اللَّهِ فَليَتَوَكَّلِ المُؤمِنونَ
ترجمه:
(اگر خداوند شما را یاری کند، هیچ کس بر شما پیروز نخواهد شد! و اگر دست از یاری شما بردارد، کیست که بعد از او، شما را یاری کند؟! و مؤمنان، تنها بر خداوند باید توکل کنند!)
( آل عمران آیه ۱۶۰ )
